ราวกับว่าการกังวลเกี่ยวกับการแพร่กระจายของไวรัสโคโรนาอย่างรวดเร็วนั้นไม่สามารถเก็บภาษีได้เพียงพอเราก็กำลังรับมือกับภาวะตลาดหุ้นตกอย่างเต็มรูปแบบ

เมื่อวันที่ 18 มีนาคมเบรกเกอร์เกิดขึ้นหลังจากดัชนี S&P 500 ของสหรัฐฯลดลงมากกว่า 7% ในระหว่างการซื้อขายระหว่างวัน

ก่อนหน้านี้ในวันที่ 9 มีนาคม 12 มีนาคมและ 16 มีนาคมตลาดหุ้นสหรัฐมีการดิ่งลงสามครั้งและเบรกเกอร์วงจร ดาวโจนส์สามวันลดลง 7.8% 10.0% และ 12.9% ตามลำดับ

การล่มสลายของตลาดหุ้นเคยเกิดขึ้นมาก่อน มีหลายสิ่งที่คุณสามารถเรียนรู้จากการล่มของตลาดก่อนหน้านี้ที่สามารถช่วยคุณได้ทั้งในแบบส่วนตัวและแบบมืออาชีพนอกเหนือจากการจัดการพอร์ตโฟลิโอของคุณให้ดีขึ้น

ในช่วง 100 ปีที่ผ่านมาเราประสบปัญหาตลาดหุ้นใหญ่ 10 ครั้ง

การล่มสลายของหุ้นสหรัฐมาพร้อมกับภาวะถดถอยทางเศรษฐกิจ นอกจากนี้การที่เฟดใช้นโยบายการเงินที่เข้มงวดการเพิ่มขึ้นของราคาสินค้าโภคภัณฑ์สงครามและฟองสบู่ในการประเมินมูลค่าอาจทำให้ตลาดหุ้นพังทลาย

ในบรรดาตลาดหมีทั้ง 10 แห่งนี้การลดลงครั้งใหญ่ที่สุดคือในช่วงภาวะเศรษฐกิจตกต่ำครั้งใหญ่ในช่วงทศวรรษที่ 1930 และดาวโจนส์ร่วงลงมากถึง 86% ตามด้วยฟองสบู่ดอทคอมแตกในช่วงต้นศตวรรษที่ 21 การลดลงของ Nasnak ได้ลดลง 78%

ตลาดหมีที่ยาวที่สุดกินเวลาคือตลาดหุ้นตกในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ซึ่งกินเวลา 61 เดือน; ประการที่สองคือฟองสบู่ดอทคอมแตกในช่วงต้นศตวรรษที่ 21 ซึ่งกินเวลาประมาณ 31 เดือน

ปัจจัยที่นำไปสู่การล่มสลายของหุ้นสหรัฐฯ

1. วิกฤตสภาพคล่อง

วิกฤตสภาพคล่องคือความต้องการที่เพิ่มขึ้นพร้อม ๆ กันและการลดลงของอุปทานสภาพคล่องในสถาบันการเงินหรือธุรกิจอื่น ๆ

ที่ต้นตอของวิกฤตสภาพคล่องคือความไม่ตรงกันอย่างกว้างขวางระหว่างธนาคารและธุรกิจอื่น ๆ และส่งผลให้ขาดเงินสดและสินทรัพย์สภาพคล่องอื่น ๆ เมื่อมีความจำเป็น

วิกฤตสภาพคล่องอาจเกิดขึ้นได้จากผลกระทบทางเศรษฐกิจขนาดใหญ่เชิงลบหรือจากการเปลี่ยนแปลงตามวัฏจักรปกติของเศรษฐกิจ

เมื่อมองย้อนกลับไปในตลาดหุ้นสหรัฐฯอัตราดอกเบี้ยเป้าหมายของกองทุนของรัฐบาลกลางนั้นค่อนข้างสูงซึ่งทำให้กองทุนมีแนวโน้มที่จะออกจากตลาดหุ้น ตัวอย่างเช่นก่อนที่ตลาดหุ้นจะตกในเดือนตุลาคม 2530 ระดับอัตราดอกเบี้ยได้เพิ่มขึ้นเป็น 7.25%; เมื่อฟองสบู่ดอทมาแตกในปี 2543 ระดับอัตราดอกเบี้ยเพิ่มขึ้นเป็น 6.5% วิกฤตสินเชื่อซับไพรม์เกิดขึ้นในปี 2551 และอัตราเงินทุนของรัฐบาลกลางเพิ่มขึ้นจาก 1% ในปี 2546 เป็น 5.25% ในปี 2550

2. ตลาดหุ้นฟองสบู่

ฟองสบู่ในตลาดหุ้นเป็นฟองสบู่ทางเศรษฐกิจประเภทหนึ่งที่เกิดขึ้นในตลาดหุ้นเมื่อนักลงทุนในตลาดผลักดันให้ราคาหุ้นสูงกว่ามูลค่าของพวกเขาโดยสัมพันธ์กับระบบการประเมินมูลค่าหุ้นบางระบบ

(1) ฟองสบู่ดอทคอม

ฟองสบู่ดอทคอมหรือที่เรียกว่าฟองสบู่อินเทอร์เน็ตเป็นการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในการประเมินมูลค่าหุ้นเทคโนโลยีของสหรัฐซึ่งเกิดจากการลงทุนใน บริษัท ที่ใช้อินเทอร์เน็ตในช่วงตลาดกระทิงในช่วงปลายทศวรรษ 1990 ในช่วงฟองสบู่ดอทคอมมูลค่าของตลาดตราสารทุนเพิ่มขึ้นอย่างทวีคูณโดยดัชนี Nasdaq ที่มีเทคโนโลยีเป็นตัวการเพิ่มขึ้นจากต่ำกว่า 1,000 เป็นมากกว่า 5,000 ในระหว่างปี 1995 ถึง 2000 ในปี 2001 และถึงปี 2002 ฟองสบู่แตกโดยหุ้นเข้าสู่ภาวะหมี ตลาด.

ในช่วงที่เกิดปัญหา บริษัท ช้อปปิ้งออนไลน์หลายแห่งเช่น Pets.com, Webvan และ Boo.com และ บริษัท สื่อสารหลายแห่งเช่น Worldcom, NorthPoint Communications และ Global Crossing ล้มเหลวและปิดตัวลง บาง บริษัท เช่น Cisco ซึ่งมีสต็อกลดลง 86%, Amazon.com และ Qualcomm สูญเสียมูลค่าหลักทรัพย์ตามราคาตลาดส่วนใหญ่ แต่รอดมาได้

(2) ฟองสบู่

ฟองสบู่ที่อยู่อาศัยในสหรัฐอเมริกาเป็นฟองสบู่อสังหาริมทรัพย์ที่ส่งผลกระทบต่อกว่าครึ่งหนึ่งของสหรัฐอเมริกา มันเป็นแรงผลักดันสำหรับวิกฤตสินเชื่อซับไพรม์ ราคาที่อยู่อาศัยพุ่งสูงสุดในต้นปี 2549 เริ่มลดลงในปี 2549 และ 2550 และแตะระดับต่ำสุดใหม่ในปี 2555

อัตราการยึดสังหาริมทรัพย์ที่เพิ่มขึ้นในปี 2549-2550 ในหมู่เจ้าของบ้านในสหรัฐอเมริกานำไปสู่วิกฤตในเดือนสิงหาคม 2551 สำหรับซับไพรม์ Alt-A ภาระหนี้ที่มีหลักประกัน (CDO) การจำนองเครดิตกองทุนป้องกันความเสี่ยงและตลาดธนาคารต่างประเทศ

การล่มสลายของฟองสบู่ที่อยู่อาศัยในสหรัฐอเมริกาไม่เพียง แต่ส่งผลกระทบโดยตรงต่อการประเมินมูลค่าบ้านเท่านั้น แต่ตลาดสินเชื่อที่อยู่อาศัยผู้สร้างบ้านอสังหาริมทรัพย์ร้านค้าปลีกจัดหาบ้านกองทุนป้องกันความเสี่ยงวอลล์สตรีทที่ถือโดยนักลงทุนสถาบันรายใหญ่และธนาคารต่างประเทศเพิ่มความเสี่ยง ภาวะเศรษฐกิจถดถอยทั่วประเทศ

เฟดปรับลดอัตราดอกเบี้ย 7 ครั้งตลอดปี 2551 และอัตราดอกเบี้ยแตะระดับต่ำสุดที่ 0-0.25% เพื่อต่อสู้กับภาวะเศรษฐกิจถดถอย

3. เหตุการณ์หงส์ดำ: สงครามหรือการระบาด

สงครามจะส่งผลลบอย่างมากต่อราคาหุ้น รัฐบาลจะระดมทรัพยากรนับไม่ถ้วนในช่วงสงครามภาษีที่สูงและนโยบายหนี้ที่สูงจะทำให้ความต้องการหุ้นของนักลงทุนลดลงอย่างมาก สงครามทำให้นักลงทุนตื่นตระหนกและแปลงสินทรัพย์เป็นทองคำและเงินสด

วันก่อนญี่ปุ่นโจมตีเพิร์ลฮาร์เบอร์ดาวโจนส์ลดลง 25%; วันรุ่งขึ้นหลังจากญี่ปุ่นโจมตีเพิร์ลฮาร์เบอร์ตลาดหุ้นลดลง 3.5%; ตั้งแต่นั้นมาตลาดหุ้นก็ร่วงลงอย่างหนักและแตะระดับต่ำสุดเป็นประวัติการณ์ในวันที่ 28 เมษายน 2485

ตลาดหุ้นตกในปี 2020 เกิดขึ้นเนื่องจากการระบาดของ COVID-19 ซึ่งเป็นการระบาดที่ส่งผลกระทบมากที่สุดนับตั้งแต่การระบาดของไข้หวัดใหญ่ในปี 2461 ความกลัวที่เพิ่มขึ้นและการปิดตัวของเศรษฐกิจโลกเนื่องจากผลกระทบทางเศรษฐกิจของการระบาดของ COVID-19 เชื่อกันว่า สาเหตุของตลาดหุ้นตก อย่างไรก็ตามผู้เชี่ยวชาญหลายคนแย้งว่ามันเป็น 'ตัวเร่ง' มากกว่าเหตุผลหลักประการเดียวที่อยู่เบื้องหลังการชน

สรุป

1. ความผิดพลาดของตลาดหุ้นคือการลดลงอย่างกะทันหันของราคาหุ้นซึ่งอาจกระตุ้นให้เกิดภาวะตลาดหมีที่ยืดเยื้อหรือส่งสัญญาณปัญหาเศรษฐกิจข้างหน้า

2. การล่มสลายของตลาดสามารถทำให้แย่ลงได้จากความกลัวในตลาดและพฤติกรรมของฝูงในหมู่นักลงทุนที่ตื่นตระหนกที่จะขาย

3. เลเวอเรจเพิ่มความผันผวนของตลาดหุ้นเช่นตลาดหุ้นตกในปี 2472 และ 2530

4. มีการกำหนดมาตรการหลายอย่างเพื่อป้องกันการล่มของตลาดหุ้นรวมถึงเบรกเกอร์วงจรและขอบการซื้อขายเพื่อลดผลกระทบจากการล่มอย่างกะทันหัน

คุณจะรู้ได้อย่างไรว่าเมื่อหุ้นเข้าสู่จุดต่ำสุด?

แม้ว่าจะไม่มีทางทราบได้อย่างแน่นอนเมื่อหุ้นผ่านจุดต่ำสุด แต่ ก็มีข้อบ่งชี้หลายประการที่นักลงทุนที่มีความเชี่ยวชาญสามารถจำไว้ได้

การจับตาดูกลุ่มหุ้นเป้าหมายของคุณเป็นส่วนหนึ่งและการสังเกตว่ามันทำงานอย่างไรเมื่อเทียบกับตลาดที่กว้างขึ้นจะช่วยให้คุณมองเห็นจุดต่ำสุดได้

ราคาและปริมาณเป็นตัวบ่งชี้ที่สำคัญว่าหุ้นอยู่ในจุดเปลี่ยนที่สำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งหากปริมาณเริ่มดีขึ้นเรื่อย ๆ

พิจารณาว่าจะไม่เห็นด้วยกับสิ่งที่คนทั่วไปคิดว่า: ถ้าทุกคนต่างจ้องโฮเกี่ยวกับหุ้นตัวใดตัวหนึ่งอาจถึงเวลาขาย